1. Zawsze informuj rodziców, gdzie i z kim przebywasz.
2. Noś ze sobą numer telefonu do rodziców.
3. Pamiętaj o zasadach bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię.
4. Do zabawy wybieraj zawsze miejsca oddalone od jezdni.
5. Zawsze zapinaj pasy w samochodzie.
6. Poinformuj rodziców, gdyby ktoś Cię zaczepiał.
7. Nie rozmawiaj z obcymi, nie oddalaj się z nieznajomymi, nie wsiadaj z nimi do samochodu, nie bierz słodyczy ani innych prezentów od obcych.
8. Pamiętaj o numerach alarmowych.
9. Kąp się tylko w miejscach do tego przeznaczonych, na strzeżonych i bezpiecznych kąpieliskach.
10. Nie wchodź do wody bez opieki osoby dorosłej.
11. Nie pływaj w czasie burzy, gdy wieje porywisty wiatr.
12. Pamiętaj o ochronie przed słońcem- w czasie upałów pij dużo wody i zawsze noś nakrycie głowy, przed wyjściem na zewnątrz posmaruj się kremem z filtrem.
13. Zadbaj o właściwy ubiór – strój z elementami odblaskowymi, kask ochronny podczas jazdy na rowerze czy odpowiednie buty w czasie wycieczki w góry.
14. W górach nie wyruszaj w trasę, jeśli widzisz, że nadchodzi burza.
15. Szukaj bezpiecznego schronienia podczas burzy.
16. Podczas górskich wycieczek nie schodź ze szlaku.
17. Nie oddalaj się bez pytania od rodziców – w nowych miejscach łatwo się zgubić.
18. Po każdym wyjściu z miejsc zalesionych dokładnie sprawdź skórę na obecność kleszczy.
19. Uważaj na rośliny, na których się nie znasz. Niektóre jagody, liście czy grzyby są trujące.
20. Nie rozpalaj ogniska w lesie.
21. Nie baw się z obcymi zwierzętami.
22. Bądź rozsądny i zachowaj umiar we wszystkim, co robisz.

Zasady łatwiej zapamiętamy w formie rymowanki:

1. Numer 112 znamy i w razie potrzeby go wybieramy.
2. Jeśli kogoś nie znamy, na pewno z nim nie rozmawiamy.
3. Gdy na plaży przebywamy, od mamy się nie oddalamy.
4. W górach po szlaku chodzimy, wtedy nie zbłądzimy.
5. Gdy na słońcu przebywamy, czapkę lub kapelusz zakładamy.

BEZPIECZNE WAKACJE

1. Dbając o bezpieczeństwo, przestrzegamy i przypominamy dzieciom:

– Na zabawy wybieraj miejsca bezpieczne, oddalone od jezdni i wykopów.

– Rozpalaj ogniska tylko pod nadzorem dorosłych i w miejscach do tego przeznaczonych.

– Nie wychodź z domu nigdy, bez opieki osoby dorosłej.

– Nie otwieraj drzwi nikomu, gdy jesteś sam w domu.

– Nie korzystaj z propozycji jazdy samochodem (lub spaceru) z nieznajomymi.

– Uczestnicząc w różnego rodzaju pracach zawsze zachowuj ostrożność.

– Nie zbliżaj się do psa, zwierząt, nie dotykaj ich, nawet jeśli robią wrażenie łagodnych.

PAMIĘTAJ TELEFONY ALARMOWE:

POGOTOWIE RATUNKOWE 999, 

POLICJA 997, 

STRAŻ POŻARNA 998

2. Bezpieczeństwo na drodze

– Pamiętamy, że na jezdni zachowujemy wyjątkową ostrożność.

– Uważamy podczas przechodzenia przez jezdnię, korzystamy z przejść dla pieszych,

– Jesteśmy widoczni na drodze (używamy odblasków, świateł, kamizelek odblaskowych)

– Korzystamy ze ścieżek rowerowych i przestrzegamy przepisów ruchu drogowego.

– Pamiętamy o zakładaniu kasku ochraniającego głowę podczas jazdy.

3. Bezpieczeństwo nad wodą

– Pamiętamy, że kąpiemy się tylko w miejscach wyznaczonych i oznakowanych.

– Nigdy nie skaczemy do wody w miejscach, które nie są do tego przeznaczone.

– Nie wchodzimy do wody po posiłku, nie oddalamy się od Rodziców.

– Zawsze słuchamy poleceń ratownika.

– W wodzie zachowujemy się ostrożnie i nie utrudniamy kąpieli innym.

– Nie zaśmiecamy plaży – dbamy o czystość i bezpieczeństwo.

– Zapoznajemy się z regulaminem kąpieliska i przestrzegamy go.

– Korzystając ze sprzętu wodnego zakładamy kapok.

– Podczas upalnych dni unikamy przegrzania i odwodnienia organizmu, pijemy dużo wody, unikamy oparzeń słonecznych skóry, opalamy się tylko używając kremu z filtrem, chronimy oczy nosząc okulary słoneczne, nosimy nakrycie głowy,

ĆWICZENIA  Z  ZAKRESU  ROZWIJANIA  SPRAWNOŚCI  MANUALNYCH

Rodzaje ćwiczeń

• ćwiczenia motoryki dużej

• ćwiczenia motoryki małej, czyli nadgarstków, dłoni i palców

• ćwiczenia koordynacji wzrokowo – ruchowej

• ćwiczenia kształtujące prawidłowy chwyt i regulujące napięcie mięśniowe rąk

• ćwiczenia rozwijające orientacje w schemacie ciała i przestrzeni:

• ćwiczenia kształtujące nawyki ruchowe związane z kierunkiem pisania

• ćwiczenia ruchowo – słuchowo – wzrokowe

Cel główny:

Rozwijanie umiejętności manualnych – przygotowanie do nauki pisania

Cele szczegółowe:

• zwiększenie sprawności ruchowej całego ciała a w szczególności sprawności motorycznej rąk

• zmniejszanie szybkiego zniechęcania się podczas podejmowania czynności manualnych – pisania, rysowania, malowania itp.

• doskonalenie funkcji wzrokowo ruchowych

• niwelowanie zbyt dużego napięcia mięśniowego

• niwelowanie zbyt słabego napięcia mięśniowego

• doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała i orientacji przestrzennej:

Przykłady ćwiczeń manualnych:
– wycinanie, wydzieranie, klejenie, malowanie, rysowanie

– pisanie po śladzie litery, swojego imienia, podanego zdania

– stemplowanie lub wypełnianie inną metodą środka litery

– dopełnianie rysunku – kończenie rysunku np. listka, drzewa, jabłka – dorysowanie -wypełnienie powierzchni rysunku plasteliną, papierem kolorowym lub innym materiałem

Zabawy kinezjologii edukacyjnej:
• ruchy naprzemienne – prosimy dziecko, by wykonało ruchy naprzemienne ( podnieś kolano i dotknij nim przeciwną dłoń lub łokieć), ćwiczenie można wykonać z tyłu ciała krzyżując rękę i przeciwległą nogę. Można je wykonywać przy muzyce, lub śpiewie
• leniwe ósemki – na dużym arkuszu papieru rysujemy dużą leniwą ósemkę (znak nieskończoności, przewrócona 8). Następnie prosimy dziecko, by przywitało się z ósemką, wodząc palcem za jej konturami. Dziecko może tez same rysować leniwe ósemki rożnymi kolorami, rysować je w powietrzu rękami, nogami – raz jedną, raz drugą.
• kołyska usiądź na podłodze, odchyl się do tylu, ręce ugięte w łokciach, podeprzyj się na przedramionach. Wykonuj ruchy zgiętymi w kolanach nogami z jednej strony na drugą
• oddychanie brzuszkiem połóż ręce na brzuchu, weź wdech przez nos i rozpocznij długi wydech, wypuszczając powietrze krótkimi dmuchnięciami przez lekko otwarte usta. Oddychaj powoli, nadmuchując brzuch, jak balon.
• zginanie stopy usiądź, zegnij nogę w kolanie i połóż ją na kolanie drugiej nogi. Chwyć przyczepy początkowe i końcowe mięśni łydki i trzymaj je. Powoli poruszaj stopą zginaj ją i prostuj. Powtórz to samo drugą nogą.

Ćwiczenia z zakresu rozwijania mowy i myślenia

Mowa i myślenie dziecka to procesy ściśle ze sobą powiązane i wzajemnie się warunkujące. Dobry poziom rozwoju mowy dziecka ułatwia mu wypowiadanie swoich myśli, a opanowanie umiejętności dokonywania prostych operacji umysłowych, umożliwi mu swobodne posługiwanie się mową – formowanie poprawnych i zrozumiałych dla otoczenia wypowiedzi.
Dlatego właśnie w pracy wychowawczo – dydaktycznej z dziećmi w wieku przedszkolnym zadania dotyczące rozwijania mowy i myślenia dzieci realizowane są zawsze łącznie.

WARUNKI SPRZYJAJĄCE ROZWOJOWI MOWY I MYŚLENIA
▪ Dzieci mają o czym mówić,
▪ Dzieci chcą się wypowiadać,
▪ Dzieci mają okazję do wypowiedzi

Cel główny:

Kształcenie mowy i myślenia – przygotowanie do podjęcia nauki w szkole

Cele szczegółowe:

▪ poszerzenie biernego oraz czynnego słownika dzieci,
▪ wyrabianie umiejętności poprawnego budowania zdań, łączenie ich w dłuższe wypowiedzi
▪ wdrażanie do wypowiadania się nt. własnych przeżyć, utworów literackich itp.
▪ rozwijanie umiejętności powtórzenia usłyszanych treści i próby układania opowiadań,
▪ doskonalenie wymowy w zakresie poprawności artykulacyjnej.

ZNACZENIE ROZMOWY I LITERATURY W ROZWOJU MOWY I MYŚLENIA
▪ uczy wypowiadania się w sposób jasny i zwięzły na określony temat,
▪ wyrabia umiejętność uważnego słuchania wypowiedzi rozmówcy i nawiązania do niej,
▪ wzbogaca słownictwo dotyczące zagadnienia, które jest przedmiotem rozmowy, wdraża do formowania pytań, wyrabia krytyczny stosunek do własnych i cudzych wypowiedzi.                                                                                 

ZNACZENIE GIER I ZABAW ROZWIJAJĄCYCH MOWĘ I MYŚLENIE
▪ likwidują u dzieci błędy wymowy i doskonalą ją, rozwijają i doskonalą procesy analizy słuchowej,
▪ usuwają przyczyny niechęci do mówienia, ułatwiają nawiązywanie słownych kontaktów,
▪ umożliwiają wyrażanie, w różnych formach ekspresji słownej kształcąc mowę i myślenie                                                                                                                                                                                                                        ZNACZENIE GIER I ZABAW WPROWADZAJĄCYCH DO CZYTANIA
▪ wspierają rozwój języka, stymulują i motywują do mówienia,
▪ umożliwiają dokładniejszą percepcję, prowadzą do lepszej artykulacji mowy,
▪ wywierają korzystny wpływ na przyswojenie struktur zdaniowych,

Za kilka miesięcy wrzesień. We wrześniu nasze dziecko wejdzie w nowy etap życia – będzie uczniem. Czy mu się spodoba? Czy znajdzie dobrych kolegów? Czy polubi szkołę? Czy nauka będzie sprawiała mu problemy? Jak zmniejszyć stres dziecka?

Pierwsze dni szkoły to olbrzymie przeżycie zarówno dla dziecka, jak i jego rodziców. Nasze pociechy z niecierpliwością oczekują rozpoczęcia roku szkolnego. Jednocześnie jest to dla nich duży stres. Wszystko jest nowe – miejsce, znajomi, Pani wychowawczyni, obowiązki. Jak sobie z tym poradzić? W tym muszą pomóc rodzice. Początkowe tygodnie zajęć są bardzo ważne. Od nich zależy, jak dziecko będzie kojarzyło szkołę, a co za tym idzie – jakie będzie miało postępy w nauce. Wiedzą o tym doskonale nauczyciele, którzy w łagodny sposób próbują przystosować dzieci do szkolnych ławek. Rodzice powinni również zdawać sobie z tego sprawę, aby wspierać dziecko i odpowiednio motywować.

Przygotowanie do szkoły

Aby ograniczyć dziecku stres związany z pójściem do szkoły dobrze jest przygotować je do tego wcześniej pod względem emocjonalnym i społecznym. Należy  utwierdzać dziecko w przekonaniu, że jest ono w centrum zainteresowania rodziców, że jest przez nich kochane i akceptowane,  musi czuć się bezpiecznie. Powinniśmy uczyć nasze dziecko  samodzielności, zaradności, zlecając mu różne prace domowe i  obowiązki. Ważny jest bezpośredni kontakt z dzieckiem, rozmowy, wspólne zabawy, gry, spacery, oglądanie ilustracji i przede wszystkim czytanie książek. We właściwym przygotowaniu dziecka do szkoły upatruje się szansę likwidacji niepowodzeń edukacyjnych.

Pierwszy dzień w szkole

Nie zostawiajmy dziecka samego. Jeśli nie mamy możliwości towarzyszyć mu w tym dniu, niech idzie z inną bliską mu osobą.  Przygotowując dziecko do szkoły, martwimy się, że sobie nie poradzi, ale nie okazujmy mu naszych obaw. Jeśli wyczuje nasz lęk, przejmie go na siebie i też zacznie się bać. Musimy być pozytywnie nastawieni, a nasza dobra energia zachęci malucha do poznania nowego szkolnego świata.

Obserwuj swoją pociechę, zobacz czy znalazła koleżankę, kolegę, czy ma z kim usiąść w ławce. Słuchaj uważnie tego, co mówi wychowawca, pociecha w swoich emocjach może wszystko zapomnieć. Jeśli to możliwe, wracajcie z innym uczniem z klasy, niech dziecko ma kompana, z którym będzie wspólnie podróżować do szkoły i z powrotem. W domu porozmawiaj z nim, zapytaj się, czy mu się podobało, ciesz się z nim, rozwiej jego obawy, jeśli się pojawią. Przygotujcie się razem do kolejnego dnia, spakujcie tornister. Umówcie się, kiedy po nie przyjdziesz do szkoły, spraw aby nowe obowiązki nie powodowały całkowitej zmiany w życiu dziecka, żeby nie czuło się zagubione. Powodzenia!

Bywa, że dziecko czegoś się boi lub czymś martwi, a  My nie  wiemy, jak mu pomóc. Prawdziwym ratunkiem okazuje się specjalnie zbudowana bajka. Oto kilka wskazówek, które ułatwią tworzenie bajek pomagających rozwiązać problemy Twojego dziecka. Siła tkwiąca w terapeutycznych bajkach bazuje na następujących przesłankach:

1. Moc wyobraźni

Od wieków wyobraźnia i wyobrażenia były istotnymi źródłami mądrości, uzdrawiającej siły dla kogoś, kto miał problemy. Należy pamiętać, że umiejętności wizualizacyjne i wyobrażeniowe człowieka są ogromne. Moc wyobraźni jest ogromna, nie sposób jej przecenić.

2. Odwrażliwianie

Odwrażliwianie jest jedną z technik behawioralnych, polegającą na uczeniu się reagowania na lękotwórczy obiekt (np. pająka) odprężeniem, a nie paniką. Odwrażliwianie może odbywać się dzięki wyobrażeniom.

3.Modelowanie

To kolejna z technik behawioralnych, która polega na uczeniu przez demonstrowanie. Model prezentuje sposób radzenia sobie z problemem, aktualnie przeżywanym przez dziecko. Modelowanie może polegać na rzeczywistym pokazie lub na wyobrażeniu sobie konkretnej sytuacji.

4. Identyfikacja

   Utożsamianie z bohaterem bajki pozwala na przejęcie jego zachowania, które doprowadziło do rozwiązania danego problemu w określony sposób.

Tworzenie bajki i korzyści z niej płynące:

Dziecku trudno mówić o swoich problemach. Nie potrafi zwerbalizować swojego strachu, a czasem nawet go rozpoznać. Może też obawiać się, że jeśli wyrazi strach słowami, wówczas on się nasili . Spójrz na świat oczami swojego dziecka.

Bohater bajki musi być bardzo podobny do Twojego dziecka, ale nie może być nim. Przede wszystkim należy zmienić imię głównej postaci opowiadania, zabieg ten da dziecku poczucie bezpieczeństwa. Inne szczegóły z życia dziecka powinny być bardzo bliskie oryginału (np. opis pokoju, zabawek, itp.) lub zgodne z nim całkowicie (np. wiek). Bohaterem bajki może też być zwierzątko, które dzielnie radzi sobie z określonymi trudnościami (najlepiej bliskie dziecku lub podobne do niego). W każdym z przypadków dziecko powinno identyfikować się z bohaterem bajki.

Słuchanie o przeżyciach kogoś, kto doświadcza czegoś podobnego jest pocieszeniem. Dziecko zyskuje przekonanie, że nie jest samo, nie tylko ono przeżywa dany problem.

Działanie terapeutyczne ma już samo spędzanie czasu z rodzicami. Niezależnie od treści historii, dziecko doznaje uczucia przyjemnej, uspokajającej bliskości z jednym z rodziców. Treść opowiadania pomaga dziecku w pokonywaniu kłopotów, a jednocześnie wzmacnia więź pomiędzy dzieckiem i rodzicami.

Opowiadanie powinno być bliskie temu, co dzieje się w życiu dziecka. Istotne jest, aby zakończenie bajki było pozytywne (należy dać dziecku nadzieję, że zdoła znaleźć wyjście ze swoich kłopotów). Dziecko, które nie wierzy, że uda mu się rozwiązać dany problem, nie znajdzie motywacji do wysiłku, żeby coś zmienić, podda się.

Rodzicu pamiętaj!

Odpowiednio skonstruowana bajka jest bardzo skuteczna, pozwala dziecku dowiedzieć się czegoś o sobie i swoich problemach. Dzięki bajce dziecko czuje się silniejsze, przekonuje się, że ma wsparcie i jest rozumiane przez najbliższą sobie osobę – przez rodzica.

Zanim Twój sześciolatek rozpocznie naukę w szkole:

• Zapytaj wychowawcę w przedszkolu, jak funkcjonuje Twoje dziecko, nad czym warto popracować z nim w domu, zanim rozpocznie naukę
• Zapraszaj do domu kolegów i koleżanki swojego dziecka
• Pozwól uczestniczyć dziecku w spotkaniach z rówieśnikami, na które jest zapraszane
• Zachęcaj dzieci do zabaw edukacyjnych rozwijających sprawność manualną oraz poprawiających koncentrację uwagi
• Ogranicz czas spędzany przed TV i komputerem
• Opowiedz dziecku o swoich pozytywnych i zabawnych doświadczeniach z czasów szkolnych niech dowie się od rodzica, któremu ufa, że w szkole jest ciekawie i wesoło
• Zadbaj o sprawność fizyczną swojego dziecka poprzez ruch na świeżym powietrzu, zachęcaj je do codziennej gimnastyki , aby w szkole nie czuło się słabsze od innych
• Czytaj dziecku codziennie – to rozwija jego wyobraźnię, kreatywność i uczy koncentracji
• Przyzwyczajaj dziecko do regularnego trybu życia poprzez utworzenie planu dnia, w którym znajduje się czas na aktywność umysłową, zabawę i wypoczynek
• Zachęcaj swoje dziecko do drobnych prac domowych, porządkowania i odkładania na miejsce przedmiotów, których używa np. zabawek, naczyń po posiłku
• Dostrzegaj i mów dziecku o tym, że widzisz, jakie nowe nabywa umiejętności, czego się uczy